Sophia

De humanoide robot, ontwikkeld in 2016 (Hanson Robotics), werd gedoopt “Sophia”. Sophia wordt vermarkt als een “social robot”, die het menselijke sociale gedrag kan nabootsen en gevoelens bij mensen kan opwekken. In oktober 2017 ontving Sophia als eerste robot legaal burgerschap, dit in Saoudi Arabia. Sophia’s hoofd is gekroond met een aureool. Op religieuze afbeeldingen kreeg een aureool de figuurlijke betekenis ‘uitstraling van heiligheid, waardigheid en aanzien’. Enkel Jezus wordt afgebeeld met een aureool in de vorm van een kruis. Hoeveel ontegensprekelijk geloof zijn we bereid te leggen in de vooruitgang met AI? Sophia heeft in haar hand een mensenschedel, hier een vrije uitwerking van “For the love of God” (Damien Hirst, 2007), een platina schedel bedekt met 8601 diamanten. De schedel staat symbool voor de hoeveelheid geld die de mensheid uitgeeft om de dood uit te stellen. For the Love of God, de titel van dit werk, is afkomstig van de moeder van Hirst. Zij vroeg zich af wat Hirst “for the love of god” als volgende kunstwerk zou maken. Sophia’s hart is bedekt met een vijgenblad. Het schilderen van een vijgenblad was in de kunst de oplossing om Adam en Eva, die oorspronkelijk naakt waren en zich daar niet voor schaamden, af te beelden en tegelijk de primaire geslachtsdelen niet te tonen. Op de achtergrond staan Pokemons (The Pokémon Company, 1995), fictieve wezens, die worden gevangen en getraind door mensen, Pokémontrainers genoemd, om ze elkaar te laten bevechten voor de sport. Hoeveel geld (en CO2) zijn wij bereid schaamteloos en harteloos uit te geven aan het robotiseren, informatiseren en connecteren van de wereld? En tot welk doel zijn we bereid dit te laten dienen: elkaar te bevechten? Schaamteloos entertainment?